Idiosyncrasie

Is het daar? Waar hij van houdt? Wat zijn liefde voor water en een verdronken land verklaart? Hier in Friesland lijkt hij een stuk verloren wereld te vinden waar jachten aanmeren en rijke weduwen spotten met arme zeelui, terwijl de noordenwind ijzig blaast - dikke truien zijn er een noodzaak, om je warm te houden, zei ze nog - mist hij, die “chaleur” die zich voor zijn voeten vlijt als een kat spinnend als een ingebeelde rust hem in de armen neemt voor even toch, tot “Captain's Daughter” hem wegjaagt want de man aan de bar is op net als zijn portemonnee, leeg en hij die denkt en drinkt vergeet het hart dat naar de bodem zinkt, een drenkeling omdat hij de reddingsboeien niet zag , verdronken in Café De Schans. (Levend in’t verleden, leert hij niet wat Atlantis ooit overkwam)