Land van Stavoren

Is het daar?
Waar hij van houdt?
Wat zijn liefde voor water en een verdronken land verklaart?

Hier in Friesland
lijkt hij een stuk verloren wereld te vinden
waar jachten aanmeren
en rijke weduwen spotten met arme zeelui,

terwijl de noordenwind ijzig blaast
- dikke truien zijn er een noodzaak,
om je warm te houden, zei ze nog -
mist hij, die “chaleur”

die zich voor zijn voeten vlijt
als een kat spinnend
als een ingebeelde rust
hem in de armen neemt

voor even toch, tot
“Captain's Daughter” hem wegjaagt
want de man aan de bar is op
net als zijn portemonnee, leeg

en hij die denkt en drinkt vergeet
het hart dat naar de bodem zinkt,
een drenkeling
omdat hij de reddingsboeien niet zag,

verdronken in Café De Schans.

(Levend in’t verleden, leert hij niet
wat Atlantis ooit overkwam)