Schrijven is afbakenen

Het voelt vreemd aan, telkens op verplaatsing gaan schrijven. Het werkt voor me. Je moet je teksten in alle rust kunnen schrijven, lezen en corrigeren zonder teveel afleiding. Je eigen werkomgeving creëren waarin je je kan afsluiten van al de rest. Dit op voorwaarde dat je op voorhand alle noodzakelijke dingen thuis hebt afgewerkt, zodat er enkel nog schrijftijd overblijft.

Als ik ooit eens een grote prijs zou winnen of een heuse bestseller zou schrijven zou ik dat geld meteen investeren in een potje voor een eigen schrijfhut. Dit in de tuin –los van het huis- of een schrijfverblijf weg van de drukte. Niet te ver weg. 


Een uitvlucht? Tja, schrijven is ook afbakenen, van dat leventje, van dat werk wat je anders thuis doet of wat van je verwacht wordt. Even belangrijk. En even schrijf- en levensnoodzakelijk is dat dagelijkse werk te kunnen stopzetten.
Hoe? Dit bepaal je en organiseer je uiteindelijk zelf, in samenspraak met je partner als je die hebt – want dat is pas echt de kunst. Waarom? Om die duizenden woorden die door je aderen razen te kunnen plaatsen, los van alles.

Hier trouwens een link naar de werkplek van enkele beroemde schrijvers: schrijfhut

Die avonds werd ik uitgenodigd door de gastheer van het verblijf waar ik momenteel schrijf om in het GD instituut te komen kijken naar een originele 35mm film van de James Bond klassieker Goldfinger. Daar zei ik natuurlijk geen neen tegen. Op tijd even de hersenen legen is ook belangrijk gedurende het schrijfproces.

Blijven schrijven idiosyncrasietips:
 

•          Creëer of organiseer voor jezelf een rustige werkruimte en baken deze goed af.
•       Doe dit op regelmatige tijdstippen, jouw schrijfmoment. 
•          Koppel jezelf af van WiFi of geef de boodschap online dat je schrijft en even offline zult blijven. 
•      Doe het opzoekwerk na het schrijven. Dit kan door een opmerking te plaatsen bij je passage of het op een apart blaadje te noteren zodat je het na het echte schrijfwerk kan opzoeken.