Herschrijven

Bij het herschrijven van een scène is het altijd leuk om te zien wat werk en niet werkt. Want je schrijft toch best in één stuk door om daarna te herschrijven en uit te diepen: personages, details, klopt het wel?

Het leuke ook aan een boek schrijven samen met iemand die je al langer kent en waarmee je een filmopleiding achter de rug hebt is dat je ook op dezelfde manier denkt over scènes. De meer filmische aanpak werkt naar mijn gevoel ook erg goed voor jeugdverhalen en geeft me de kans om scènes uit te werken zoals ik ze ook in een film zou zien.

In stilte hoop ik dan ook dat er ooit een Nachtwild in de zalen komt, het zou goed werken. Zeker nu ook voor het vervolg, dat dieper gaat, intenser is en actuele thema’s aankaart.

Tegen de middag was hoofdstuk dertien klaar. In de namiddag zou Johan het nalezen en ik wat verder prutsen aan de blog. Schrijven, nu ik ruimte en tijd ervoor had moest ik er gebruik van maken, hoe dan ook, schrijven.