Total Loss Poëzie

Mijn nieuw poëziebundel, een Engelstalige, is nu te koop in voorverkoop:
Vanaf 9 mei ook in de boekenhandel en online.

Waarover gaat de bundel?

Over de mens die zijn weg zoekt tussen geweld, AI, machines, materialisme, films, socials, en de liefde. Zowel Prinses Diana als de "missie" in Oekraïne, als beelden die op m'n netvlies staan gebrand, maar ook seks, alcohol en muziek passeren de revue.

Zaken die ver uit elkaar liggen, maar ook heel dichtbij kunnen komen en dan roet in het eten 
gooien. Dat gebeurt in drie fases bij de dichter, waarin hij eerst ontdekt, dan blind toeslaat om tot slot te crashen.

Waarom een Engelstalige bundel?

Omdat ik sinds jaren ook gedichten in het Engels schreef, vaak op reis of onderweg.

Deze bundeling is daaruit een verzameling, met hier en daar gedichten die voor mij vanuit het Nederlands te vertalen waren zonder de essentie en het ritme te verliezen en aanvoelen als poëzie dat binnen dit thema hoort te staan. 

Wie is je doelpubliek?

De uitgever Boekscout mailde me: Bart, alle mensen boven 16 jaar, dat is wel een heel ruim doelpubliek dat je wil bereiken. Kan je niet specifieker zijn?

Nu ja, als schrijver en dichter wil je zo veel mogelijk mensen bereiken, toch?!
Ik begrijp wel waarom het specifieker mag, want dat is het publiek dat je poëzie misschien nog meer kan waarderen. Tegelijk ligt het nauw samen met het thema van je werk, en als dit op één lijn zit met je (doel)publiek, zal het beter verkopen.

Zo, als het dan toch moet, dan is mijn doelpubliek vooral: de generation X man - die het beu is om voorgelogen te worden en om altijd maar in de val van het Pleasen  - met de grote P - te trappen, want ze zijn man en komen van vaak bevoorrechte bodem en zijn zoals het publieke oog het wil dat ze zijn? Of is er meer of minder aan de hand?

Mag je nog man zijn? Mag je nog fouten maken? En zo ja, hoe zit dat dan? En waar is er nog plaats voor die Wilde Man? Zowel oud als jong? Of is hij enkel nog goed genoeg om heroïsch ten onder te gaan in de zoveelste oerdomme oorlog om macht en ego van oude en nieuwe verdwaalde mannen?

De man op de dool, dat is mijn doelpubliek, en die ander die de mannelijkheid in zich tracht te begrijpen of te omarmen. 

De dichter als mens

En ja het gaat ook over mij, als dichter. Een dichter al jarenlang op zoek naar balans die zelf niet meer weet wat mag en niet mag, (on)bewust fouten maakt, zich schaamt, opstaat en verdergaat en tussen de vuile was en de idealen zijn plek zoekt. Tot deze dichter ontdekt dat je enkel en alleen maar eerlijk kan zijn, dicht bij jezelf. Dus zo enorm kwetsbaar dat ik elk moment op ontploffen sta en bloeden kan, het ego dat vertrapt op de grond ligt. 

Dit alles zit verweven in mijn bundel, in de hoop dat het ook anderen helpt en het de ogen opent van zij die nog eens voor de zoveelste keer willen natrappen.

Total Loss, zo voel ik me als man, als dichter, als mens.