Zomeren met de trein

Weg van alle egogruwel uit de wereld en achternagezeten door de klevende hitte zochten we een klein beetje rust onderweg naar het oosten van Europa. Dit op ecologische manier. Neen, niet met de fiets, dat is voor als de kinderen wat ouder zijn en meer kilometers aankunnen. Wel met de trein, via een Interrail Pas. Vooral ook voor onze zoon die al van kleins af zot is van treinen en alles wat er mee te maken heeft.

Goesting

We reisden van Luik naar Berlijn, van Berlijn naar Praag en van Praag naar Wenen. Het doel was ook nog Boedapest, maar door de aanhoudende hitte deze zomer was goesting en budget (steeds weer ergens verkoeling zoeken kost centjes) sneller op dan gedacht. Een vakantie dient ten slotte om te ontdekken én de batterijen op te laden, niet om je nog meer te gaan uitputten.

U-Bahn Berlijn

We hebben er wel veel van geleerd. Bijvoorbeeld dat je best reserveert wanneer je een HST wil nemen, dat je niet vlak voor het weekend naar Praag vertrekt want het dan vol zit met feestende Duitsers en Engelsen. Dat niet alles op booking.com juist is wat de omschrijving betreft: "in een gezellige buurt in de nieuwe stad", kan ook betekenen in het centrum van de uitgangsbuurt vlak boven een stripteasetent met halfnaakte godinnen dansend op het dak waar je 's ochtends, wanneer je voor broodjes gaat, drugs aangeboden krijgt als ontbijt. "Mooie appartement met bed voor de kinderen", betekent kleine kamer waar de bedden tegen elkaar staan en je met drie aan een tafel kan dineren terwijl de vierde op bed moet eten. Dus ga je maar uit eten.

Vooral in Wenen was dit bijzonder, een ontbijt van een hoog gezond niveau, naar alle nieuwe wensen: lage koolhydraten, glutenvrij, lactosevrij, sojamelk, vegan... noem maar op, voor ieder wat wils en hip. Hiperdehip is dat oude Wenen.

Pretparkgevoel

De kinderen vergeleken de steden met drie pretparken: Berlijn was als Toverland: mooi, kindvriendelijk, leuk en vanalles te beleven; Praag als Walibi: ruw, ongepolijst, met een hoek er af en avontuurlijk (zeker die razendsnelle metrotrappen) en tot slot Wenen als de Efteling: sprookjesachtig, dwalend als dwergen tussen reusachtig gebouwen, klassiek zonder oubollig te zijn.

 

Praag

Cultuur hebben we ook gezien, zo snel tussendoor zoals een goede toerist hoort te doen met een pocketgids in de hand, een app die niet meer up-to-date is en je gevoel voor richting kadul door de hitte. Diegenen die ik wilde zien vond ik wel, van Dietrich tot Kafka, Klimt en het Molletje in een niet ongeziene toeristische drukte. Vele soorten treinen hebben we ontdekt en U- en S-Bahnen gebruikten we als schuilplaats tegen de zon, verdwalend in een underground metropolis met meterslange trappen (te Praag) en razendsnelle stalen blikken.

 Wenen: Klimt, Study for "Judith II"

Afkicken                                               

Dat, het eten en het even echt samen zijn maakte de reis de moeite en gaf je het gevoel dat je weg was, niet bezig met je werk en alle overbodige elektronica rondom. Dat maakt reizen mooi, ook al moest mijn dochtertje bij thuiskomst een week lang bekomen en ik al snel weer starten om de school klaar te krijgen voor het begin van het nieuwe (volwassen) schooljaar.

Klimt Philosophy

Ondertussen lijkt dit al ver weg, is de elektronica opnieuw mijn meest te vertrouwen maatje, de planning hetgeen alles draaiende houdt en het bed 's avonds om 00 uur het moment om nog even in de ogen te kijken van je naaste voor ze slaapt, als ze nog niet slaapt. Ze slaapt.

De zomer is bijna voorbij, maar de dromen razen nog als een wilde en maken zich klaar voor nieuwe avonturen.