Bloggen op beats
Op tijd wakker, oef, het lukt niet altijd. Dit omdat ik soms 's nachts nog na het schrijven ook kort wil bloggen, waardoor het erg laat kan worden. Nu was ik klaarwakker voor deze nieuwe schrijfdag dankzij Johan die
zijn kamer boven herinrichtte en als het ware gevangen zat in een
kluwen van kabels en daarbij vreemde geluiden maakte.
In de voormiddag herlas en vooral corrigeerde ik vorige hoofdstukken en stemde ik verder af
met Johan over het vervolg op Bloedlijn.
In de namiddag was het schrijven geblazen en ging het al een stuk vlotter, als een diesel moet ik er toch steeds weer een
beetje inkomen. Alleen zijn de schrijfdagen door het vele andere werk
tegenwoordig zo kort.
Focus blijft dus belangrijk, zolang het gaat. Afkicken
deed ik door even te gaan zwemmen, nu met mp3 speler, speciaal om baantjes te
kunnen trekken. Mijn eerste cadeautje voor mezelf en mijn zoon na het loon dat
ik verdiende in het asielcentrum, een klein maar handig hebbedingetje. Alleen
plaatste m’n zoon er ook zijn muziek op en ik moet zeggen zwemmen met zware
beats onder water is niet echt rustgevend. Ik zwom dan ook voluit en merkte pas
na een tijdje dat het zwembad ging sluiten en ik dus al behoorlijk lang
baantjes aan het trekken was. Tijd om eruit te gaan.
Ik voelde het in m’n benen en armen toen we naar de pizzeria wandelden. Zwemmen op beats, is als bloggen op beats. Het gaat snel maar je moet niet vergeten op tijd te ademen zodat je niets forceert en fouten begint te maken.
Ik voelde het in m’n benen en armen toen we naar de pizzeria wandelden. Zwemmen op beats, is als bloggen op beats. Het gaat snel maar je moet niet vergeten op tijd te ademen zodat je niets forceert en fouten begint te maken.
Reacties
Een reactie posten