Details en het grote geheel




We zijn soms zo druk bezig met de details dat we het grote geheel vergeten. Waarom? Uit verveling, omdat het ons opgelegd wordt, als vlucht omdat we het geheel niet willen zien of omwille van schijncontrole? Omdat we denken de controle te kunnen behouden zolang we ons maar buigen over de details, die controleerbaar lijken. Niets is minder waar.
Het vertaalt zich evenzeer naar de wetenschap, denk maar aan alle mogelijke kwantumtheorieën en  onderzoeken, waarvoor alle respect, alsof we vanuit het detail de controle over deze wereld zullen heroveren. Meer vat hebben op de dingen. Maar die verlies je op zijn beurt doordat je het geheel zodanig klein opsplits dat het verdwijnt, het vervalt en krijgt een andere betekenis, ver weg van wat het was.

Als je kijkt naar de actuele en concrete problemen van vandaag lijken al die details, de kommaneukerij, de papieren met hun regels en puntjes en netjes verzorgde lay-out zo belachelijk simplistisch in vergelijking met het echte, het tastbare met alle bijhorende uitdagingen waar we nu voor staan. Betaald worden om de juiste komma’s te plaatsen binnen de juiste kaders en op dat moment vergeten dat het om mensen gaat is een valkuil. Wegduikend in het eigen kleine wereldje totdat het grote geheel in je smoel kwakt, om dan in paniek opgeslokt te geraken door dat wat niet altijd beheersbaar is, emoties.


En zo wordt op diverse niveaus ook de vluchtelingencrisis aangepakt. Nog nooit is deze “problematiek” zo dichtbij geweest, kijk maar naar het tentenkamp vlakbij het noordstation in Brussel. Kwestie van eens uit te stappen en je eigen problemen vanuit een ander perspectief te bekijken kan dit wel tellen.
Mensen die vanuit niet te vertalen situaties hier landen en zich wel degelijk moeten redden met heel rudimentaire middelen en ondanks dat rekening moeten houden met al die details. Als ze niet passen in het kadertje – van een al lang van zijn planeet vervreemde bureaucratische regelgeving - liggen ze er uit. Details gaan niet om mensen, ze gaan om zelfbevrediging, iets wat je ’s avonds laat maar in je bed moet doet, om in slaap te vallen.
Overdag kan je je beter bezighouden met het grote geheel, hoe zorgen we – met ons allen - ervoor dat deze planeet echt leefbaar wordt en leefbaar blijft. Zolang we daar niet naar durven kijken zijn we allemaal een soort van vluchtelingen, in die zin vluchtelingen van onszelf, inclusief mezelf.

Reacties

Populaire posts

Contact

Naam

E-mail *

Bericht *