Schrijfweekend, Dalca II, next day
Het ging voortreffelijk. ’s Nachts
werd ik al gewekt door enkele ideeën en ’s ochtends, de zon is nu al heel vroeg
daar, kon ik er meteen invliegen. Rond half vier in de namiddag was hoofdstuk
15 klaar en had ik een deel van hoofdstuk 16 meteen mee op papier gezet, het
hoorde nu eenmaal bij het vorige hoofdstuk en ik wilde in die flow blijven en
hetzelfde basisidee verder ontwikkelen. Tot het genoeg was en ik voelde
dat ik moest stoppen, wat ik erin wilde vertellen, zat er in. Het vervolg is nu
weer aan Johan. En dat het zwaar was voelde ik, of het kwam door de hoge
concentratie aan pollen of de voortdurende prestatiedruk van de laatste
maanden, maar keel, neus en ogen leken dicht te vallen en de vermoeidheid sloeg
toe.
’s Avonds keken we nog naar een Roemeense film: The way I spent the end of the world. Mooi, door de ogen van enkele jongeren volgen we de
laatste dagen van het bewind van Ceausescu. Nog steeds leefden de mensen er in
angst, maar hoop sijpelde langzaam door.
Next day
Mijn laatste schrijfdag. Alles nakijken en al een beetje polijsten tot ik Johan een 'go' geef.
Johan kijkt alles verder na en stelt gerichte vragen, waarna ik meteen feedback geef op de keuzes
die ik maakte en het verhaal dat ik er verder in wil steken. Ook inhoudelijk moet alles kloppen en daarvoor vallen we toch steeds terug op het belang van research, ook al schrijf je volledige fictie.
Morgen terug naar de
realiteit, examens afnemen, verbeteren, … En dan, echt zomer en tijd, hoog tijd
voor een beetje vakantie.Next day
Mijn laatste schrijfdag. Alles nakijken en al een beetje polijsten tot ik Johan een 'go' geef.
Johan kijkt alles verder na en stelt gerichte vragen, waarna ik meteen feedback geef op de keuzes
die ik maakte en het verhaal dat ik er verder in wil steken. Ook inhoudelijk moet alles kloppen en daarvoor vallen we toch steeds terug op het belang van research, ook al schrijf je volledige fictie.
Reacties
Een reactie posten