De kleur van de vlinder

Dag 8

We  konden doorwerken aan ons eigen script. Dit ging bijzonder efficiënt. Doordat we nu het beste uit twee versies samen brachten werden we geconfronteerd met nieuwe vraagstukken. Wonderwel pasten de puzzelstukjes mooi in elkaar. We wisten duidelijker waar we naartoe wilden met het verhaal. Alles was meer afgelijnd en dat was omdat deze sessies ons wel tot afbakenen en nadenken dwongen, over dat wat we in essentie willen vertellen; het universeel gegeven dat je je als mens niet mag laten kisten, niet mag laten vastspelden als een vlinder in een dode vlinderverzameling en je zelf leert omgaan met al die mogelijke kleuren die je draagt.

Het gaat over het opkomen voor wie je bent , wat je achtergrond of seksuele voorkeur ook is en hoe je er ook uitziet. Jij bepaalt wie jij bent, jij maakt de keuzes en niet de ander voor jou. Ook al is de invloed van die ander steeds groot, ook al wil je er rekening mee houden, toch - zolang je niemand fysiek ernstig kwetst of traumatiseert - is er niets mis met je door jezelf te zijn en te blijven. De manier waarop jij je toont en de keuzes die je zelf hierin maakt bepalen dan, voor een deel, wie jij zelf bent als mens.

Diversiteit is nu eenmaal een gegeven waar we als mens moeten mee leren leven. Als je kan en mag zijn wie je bent dan pas is het ontpoppen mogelijk en de kleur van de vlinder duidelijk, dat maakt het nu net zo boeiend en mooi.

Het doel zou moeten zijn dat diversiteit geen begrip meer is maar een vanzelfsprekend gegeven waarin alles natuurlijk in elkaar overvloeit.