Start to write

Start met schrijven

Nat en winderig weer. Een omgevallen boom zorgde voor wat vertraging, niet erg want ik werk graag op de trein. Ik had trouwens alles bij de hand: rugzak met laptop, sporttas en kleine koffer met reservekledij. Ik kon nog wel even verder moest de vertraging uitlopen.
Na enkele uren bereikte ik Johans huis. Johan had deze keer bureauruimte voorzien op de gastenkamer. Voordien tokkelde ik in de woonkamer naar believen of ’s nachts met mijn knieën tegen een lage kast in de kamer, want ja, als je dan een idee kreeg ’s nachts dan kon je dat niet zomaar laten liggen.

Het wordt hier beter om te kunnen schrijven en misschien ook om wat tot rust te komen? Goed, rust is relatief, rust vind ik wel omdat ik dan eindelijk echt de ruimte en tijd maak om te schrijven. Onrust blijft hangen, omdat ik niet ‘thuis’ ben en omdat  het lijkt alsof ik nooit echt tot rust kom, tenzij in volle overgave voor het vak zelf.

Ik werkte onderweg nog wat evaluaties af, de punten van mijn cursisten moesten nog binnen en daarna zou ik me volledig kunnen concentreren op het schrijfwerk. Zelfdiscipline is erg belangrijk tijdens het schrijven, maar dan moest ik wel eerst mijn hoofd wat leger kunnen maken en de dringende zaken loslaten. Loslaten, want er is altijd wel iets dringend als je wil.

's Middags kwam ik aan. Eten en eerst nog dat afsluitritueel. Morgen zou ik er pas echt aan kunnen beginnen. Alles moest in orde zijn voor ik er echt weer aan kan beginnen, zodat er zo weinig mogelijk afleiding is en ik me helemaal in het verhaal kan laten gaan. En moe, moe voelde ik me, nog te moe om echt te kunnen werken. Een zwempartij hielp

Avond. Dreigingen van terreur, ook in België nu. De politie hield enkele razzia’s, twee vermoedelijk radicalen kwamen om. Op Facebook dreigde een uitgeweken Kortrijkenaar, die nu Syriëstrijder is, dat ze met de islamitische staat ook naar België zullen komen. Diegenen die het bericht liken op zijn Facebook werden al meteen onderzocht door de staatsveiligheid. Een anti islam beweging wordt in België opgericht naar analogie van een beweging ontstaan in Duitsland. Ondertussen zaait in Nigeria de radicale beweging Boko Haram dood en gruwel door hele dorpen uit te moorden.

Al die berichtgevingen verontrusten me. Angst, paranoia en haat zijn slechte voedingsbodems en worden alleen maar erger bij oppervlakkige propaganda, werkloosheid, gestimuleerde crisis, blindheid en een slecht immigratiebeleid. Fuck it.

Op zo’n schrijfdagen kijken we ook steeds films ’s avonds, films die ons zouden kunnen inspireren bij het schrijf- en projectwerk. Die avond zagen we Fénix 11*23, om meer over deze film te weten te komen verwijs ik graag naar mijn filmblog.