18/01

In de voormiddag keek Johan de teksten wat na. En ja, zijn opmerkingen waren terecht. Ik wil altijd te snel gaan en zoals hij zei, als je teveel informatie geeft in één keer gelooft men je niet meer, je moet dat opbouwen. De scène in het ziekenhuis mocht dus langer. Ik zag het eerder in een paar harde shots om dan terug te keren naar Maikel en Joanna. “Je moet meer tijd nemen om het vanuit Victors standpunt te tonen,” zei Johan. En ja om je echt in iemand te kunnen inleven, mag je hier dieper op ingaan. “Opbouwen als een muziekstuk,” terwijl ik geneigd ben om meer te dichten, niet teveel, kort en enkel de essentie, met als risico dat ik dan net iets te makkelijk oplossingen zoek om het vooruit te laten gaan. Tja, daarom dat het geen kwaad kan om met twee te werken, de ene breidt uit, de andere dicht en samen diepen we uit.

Zo ook voor de namiddag, als verhalenbouwer wilde ik wel eerst weten waar en hoe het verhaal verder zou evolueren, want eenmaal je iets verandert aan je verhaal heeft dat vele gevolgen voor het vervolg. Dus na een stevige wandeling zaten we samen en brainstormden over het verleden van de orde en de toekomst ervan, wie doet wel nog mee en wie duikt wanneer op in het verhaal. Tegen dat we daar uit waren was het vijf uur en hoog tijd voor me om even te gaan zwemmen.

En dat begon leuk, via Facebook maakte ik de opmerking van hoe het eraan toe ging:

Statusupdate

De dame aan het zwembad: dat is dan...euh, student? Ik kijk haar vragend aan, zo van meent ge dat nu? Oh sorry, ja, dat is dan met korting... Ik had mijn muts op, misschien was het dat. In het vervolg houd ik gewoon mijn muts op als ik ergens inkom moet betalen.

Heerlijk om twintig jaar jonger geschat te worden, denk ik toch.

Zwemmen is zalig en hoe langer ik baantjes trek, hoe meer zen ik word. Buiten het feit dat ik soms afgeleid ben door een vrouw die voor of langs me zwemt. Je ziet geen leeftijd in het water, je ziet enkel een lichaam in pure vormen dat omlijnd door water zich toont als één mooi esthetisch  kunstwerk.Tegen 19 uur sloot het zwembad op deze zondag en was ik klaar voor de avond.

We keken naar een griezelfilm, The Babadook. Echt eng. Een korte recensie vind je hier.