16/01



Eerst alles nog eens nagelezen waaraan Johan  en ik werkten. Ik merkte enige onlogica in het hoofdstuk dat pas geschreven was. Ik moest nu de terugkeer van Victor, een van de personages, beschrijven terwijl Maikel en Joanna al op weg waren naar Roemenië, en daar wrong het schoentje.
Soit, even wat sleutelen en tegen de avond had ik dan toch vier extra bladzijden op papier gekregen om ons verhaal een betere wending te geven. Twee bladzijden ervan waren pure actie. Nog steeds voel ik me er wat ongemakkelijk bij, maar met al die geweldsscènes op televisie is het niet zo moeilijk meer om je in te leven. Natuurlijk wel om hierin een beetje origineel te blijven.

Het hoogtepunt van de avond was mijn tweede poging om een quiche te maken. Thuis had ik het al eens succesvol geprobeerd, maar nu moest ik het doen met het oventje van Johan.  Quiche met olijven, feta, pastinaak, look, courgette en paprika. Het lukte allemaal, alleen werd het bladerdeeg niet hard genoeg waardoor het eerder een plakkerige quiche werd, de timing klopte niet echt en na meer dan 50 minuten haalde ik het toch eruit. De Catalaanse wijn die we erbij dronken zorgde voor de nodige verfijning. 

Ondertussen in de echte wereld zijn er overal extra gewapende politiepatrouilles en besloot men onder andere in Antwerpen dat men toch ook maar best het leger al inschakelt om eventuele terreur het hoofd te kunnen bieden. Gelukkig waarschuwen enkele nuchtere geesten, zoals Rudi Vranckx,
dat we niet mogen veralgemenen en niet mogen panikeren, dat dit alleen maar de radicalen in de kaart speelt. En gelijk heeft hij. 

Reacties

Populaire posts

Contact

Naam

E-mail *

Bericht *