Schrijfangsten
Het “grote verhaal” ligt stil. Ik weet niet meer waar te beginnen. Er is zoveel dat al verteld werd, en toch moet er nog veel verteld worden. Dat voel ik. Dingen herhalen zich, jammer genoeg. Alleen kan ik dat allemaal niet vatten op een korte trip naar Oostende of tijdens een paar dagen in een schrijfverblijf . Een stemmetje vertelt me dat het pas kan, als alle zonden zijn gaan liggen en ik tijd maak voor wat echt telt. Wat me aan het porren is, maar ik nog niet kan plaatsen. Angst 1 Schrijven is trouwens gemakkelijk. Althans voor mij, zo tussendoor. Een lang verhaal doen landen dat echt raakt, is iets anders. Het heeft tijd nodig, waarbij je soms een stap voorwaarts moet zetten om daarna enkele stappen achterwaarts te gaan. Het verzamelen van indrukken en gedachten waarna je op het voelbaar juiste moment alles stil doet staan en opnieuw begint te schrijven. Geen angst meer voor het witte blad, geen angst voor die zogezegde writersblock , neen, gewoon: doen. Ja, zo hoort het. Da...
