De Grote Ge(k)te

Een gevecht langs de oever van de Gete

Ondertussen werk ik al een vijftal zomers mee aan de Grote Ge(k)te. Hoewel zomers, de voorbereidingen starten in het voorjaar, de repetities in de lente en de generale repetitie, workshops in de scholen en de uitvoering op de dag zelf vinden plaats in september. Er is telkens één groot repetitieweekend en dat is ‘s zomers. Dit weekend hadden we nog eens zo’n bijeenkomst.

Wat is de Grote Ge(k)te?
Dat is een natuurevenement georganiseerd door de Provincie Vlaams Brabant (milieudienst), Natuurpunt, Regionaal Landschap en de gemeenten van Linter en omgeving. Een natuureducatieve onderneming waarin mens en natuur met elkaar versterkt worden. Een mooi initiatief. Zo ontstonden er al een wandelparkoers, bosspeeltuigen en knap geïllustreerde pancarten met raadselgedichten en informatie over de natuurrijke omgeving. Een gebied waar we zorg moeten voor dragen samen met onze “koesterburen”, zoals hier in Linter, met de kamsalamander, de eikelmuis en de boerenzwaluw. Meer info vind je ook op deze link.

Waarom?
Ik merk dat steeds meer mensen zich willen inzetten om iets positief te doen voor en met de natuur. Ze niet te gebruiken zonder meer, maar echt te beschermen, te cultiveren én ze respectvol toegankelijk te maken zodat er weer meer verbinding ontstaat tussen de mens en ook de natuur.

Zo werd er ondertussen al meer dan vijf jaar geleden aan me gevraagd om mee te werken: eerst als dichter op de scholen, dan als filmer van het evenement en tot slot als regisseur van een groep straatartiesten waarmee we het jaarlijkse Ge(k)te evenement ook luister bijzetten. De Grote Ge(k)te is dan ook een interactieve vorm van ecologisch verantwoord locatietheater geworden, met een hoekje er af. Op het einde van het traject, aan de kamsalamanderhut, worden er nog workshops aangeboden en kunnen (natuur)educatieve organisaties extra in de verf worden gezet.

Natuurtheater

Hier op locatie zijn de toeschouwers er niet om rustig op een bankje naar het theaterspel te kijken maar om theater in en met de natuur te beleven.

Op de dag van de Grote Ge(k)te - dit jaar op zondag 16 september - starten we vanuit het stationsplein te Linter en wandelen door het gebied heen tot aan de kamsalamanderhut. Onderweg trakteren we het publiek met een vervolgverhaal. De Rode Ridder, Marcus Aurelius Weynandus, zijn geliefde, Elfia, en zijn trouwe dienaar, Janinsky, beleven al enkele jaren op rij talloze avonturen. In een interactief spel met het publiek (en de kinderen van de scholen) nemen ze je mee van het ene op te lossen probleem naar het andere.

De Rode Ridder is namelijk ijdel, erg koppig en een beetje té van alles. Janinsky is eerder begaan met, euh, zichzelf en natuurlijk de Grote Gete. De echte hoedster is Elfia, de Getevrouw en prinses van de vallei.

Tja, verhalen genoeg en elk jaar trakteren we het publiek op een nieuw verhaal met de apotheose op de weide aan de kamsalamanderhut.

Het verkiezingstoernooi
Dit jaar draait alles om de verkiezingen. Met een vette knipoog naar het verkiezingsjaar, stelt Janinsky, de hofdienaar, zich ook kandidaat als Rode Ridder en beschermheer van de vallei. Hij steelt het pak van Marcus en organiseert zijn eigen toernooi. Marcus, de huidige Rode Ridder, moet er nu alles aan doen om zijn eer en ego te herstellen. Elfia wil vooral dat “de jongens” hun conflict oplossen en leren samenwerken. Een verteller “Claude de la Sonette” begeleidt het publiek in het verhaal en zal als toernooirechter optreden. Tot een onverwacht individu uit het land waar geen groen groeit opduikt…

Janinsky (Peter Theunissen) en de Rode Ridder (Ronald Ausloos)

Acteerweekend
We repeteerden in het ontmoetingscentrum van Linter. In de grote hangar was het nog te doen wat de temperatuur betrof.

Repetitie in het OC met Tom (de verteller) en Ronald (Rode Ridder)

De locaties bezochten we ’s morgens en ’s avonds wanneer de temperaturen draaglijk waren. Want kom nu, al meer dan een maand droog en temperaturen tot 30 graden!? Trump zou toch ook op vlak van milieubeleid enkele quotes mogen herzien. Maar goed, tussendoor konden we rusten en ons laven in de BNB Leeuwerikenveld. Het authentieke koppel legde er ons in de watten. Met onder andere heerlijk eten én een uitgesteld dessert dat we nog kregen van “de Jos” om 23 uur; we hadden nog gerepeteerd tot het te donker was om elkaar nog te zien staan.

Een dessert in de Belgische driekleur, want wij, ja wij de Belgen, hadden gewonnen en schreven zo geschiedenis met een derde plaats op het WK. 

Zondagavond zaten de repetities erop en zoals altijd tijdens repetities of een schrijfweekend, of wat dan ook waar creativiteit en werk verenigd worden op korte tijd, het was intens. De groep is goed op elkaar ingespeeld dus op twee dagen tijd krijg je als regisseur bergen verzet.

Door enkele verhaallijnen vooraf samen uit te dokteren, te improviseren en keuzes te maken raak je uiteindelijk al een heel eind. In dit stadium is repeteren, instant creëren. En dat geeft een hele kick als je plots de ene interpretatie loslaat en er een nieuwe verschijnt.

In een beatscheet zette ik tot slot alle belangrijke gebeurtenissen nog eens samen zodat we het overzicht kunnen behouden bij onze volgende bijeenkomst.

Het is werken in de zomer voor mij. Maar dit soort werk geeft energie. Je bent uitgeput en tegelijk zo vol van zin, zin in creëren, zin in ontdekken, zin in vertellen, daar, in de natuur.  

Thanks Guys voor dit ontmoeten!